Vrolijk komt hij de praktijk binnen gehupst. Zes jaar oud, blonde haartjes sieren zijn olijke koppie. Terwijl hij de ruimte doorloopt om alles eens te bekijken vertelt zijn moeder dat hij thuis vaak een stuk minder vrolijk is. Hij slaapt al weken slecht. ‘We zien hem leeglopen. En dan komt hij soms moeilijk uit zijn gedrag. Hij zit vooral zichzelf in de weg, maar ons geeft het ook onrust.’ Sinds ze hebben gehoord dat hij hoogbegaafd is begrijpen ze zijn gedrag beter, maar dat maakt het nog niet makkelijker.
Ze weten dat hij van massage houdt, zelf masseert zijn moeder hem ook vaak – misschien dat een massagetherapiesessie hem helpt? Zijn moeder hoopt dat het hem ontspanning zal brengen, en een beter lichaamsgevoel. ‘Hij gaat altijd maar door, en luistert daarbij niet naar zijn lichaam.’
‘Wil je je t-shirt uitdoen of aanhouden?’, vraag ik. Met kleren aan gaat hij op zijn buik op de tafel liggen, zijn koppie opzij. We kletsen wat, en ik geniet van zijn originele kijk op zijn wereldje. Wanneer ik mijn handen op zijn rug leg ontspant zijn lijf zich onmiddellijk. Even later valt hij in slaap. Zijn lijf wordt warm, zijn haartjes nat van het zweet. Als ik de massage wil afronden gaan zijn ogen plots open. ‘Zo, nu is het klaar!’, zegt hij en stapt de tafel af.
De volgende keer dat ze komen vraagt zijn moeder verbaasd: ‘Wat heb je gedaan? Sinds de sessie heeft hij steeds goed geslapen!’ Zelf ben ik ook verbaasd. Volwassenen hebben vaak woorden nodig voor wat deze jongen onbevangen liet gebeuren: zich openen voor de helende kracht van een aandachtsvolle aanraking die ruimte geeft aan hoe het is, en hoe je bent.
Tekst door Nienke van der Heide, massagetherapeut bij Ak Djol.
Tekening door Hilde Vriens